50 wiosen Aurory na Transatlantyk 2017: miłość nie słyszała o metryce.

18.07.2017

Francuska komedia obyczajowa w reżyserii Blandine Lenoir to póki co najlepszy film, który obejrzeliśmy. Ocena wynika z lekkości i błyskotliwości opowiedzenia historii o relacjach kobiet w różnym wieku, zmianach zachodzących w ciele, procesie starzenia i przekwitaniu, a także o tym, że kochać można zawsze i niezależnie od wieku.

Tytułowa Aurora i słynna Agnes Jaoui w roli głównej to właściwie samotna matka (były mąż założył nową rodzinę) dwóch dorosłych córek, przyjaciółka i przede wszystkim kobieta, która odkrywa z niepokojem, że menopauza to nie abstrakcja, a fakt, który zaskakuje, zmienia emocje oraz przede wszystkim informuje o nieuchronności przemijania.

Proces zmian w ciele i emocjach.

Na przykładzie głównej bohaterki obserwujemy podane w sposób inteligentny i z humorem problemy kobiet związane z wchodzeniem w wiek „niewidzialności”.
Okres, w którym ciało przechodzi transformację, hormony ulegają procesowi przemian, reakcje fizyczne zaskakują, a emocje wybuchają w najmniej oczekiwanym momencie nieadekwatnie do sytuacji.
Mężczyźni zaczynają traktować Aurorę jak dojrzałą matronę, z dystansem, nie ostrzegając atrakcyjności dojrzałego ciała.
Nawet automatyczne drzwi zdają się nie zauważać jej obecności.

Proces przechodzenia w wiek dojrzały to dla wielu kobiet trudny czas, ponieważ wiąże się z poczuciem utraty atrakcyjności w oczach mężczyzn, odstawieniem na boczny tor, utratą pozycji, którą przejmują młodsze przedstawicielki płci pięknej.
Dlatego tak ważne w tym okresie dla Pań jest wsparcie od innych ważnych kobiet w swoim życiu, jeśli pomaga, to również wsparcie farmakologiczne, aby zmniejszyć koszty emocjonalne i fizyczne związane z menopauzą oraz pomoc psychologiczna związana z pracą nad poczuciem własnej wartości. Przykład Aurory pokazuje jak istotne są więzi przyjacielskie i swoista grupa wsparcia ze strony przyjaciółek i innych kobiet, jak ważne jest dbanie o własną atrakcyjność, aktywność w życiu towarzyskim i poczucie bycia potrzebną (nowa rola babci, aktywność zawodowa, pasje).

Siła kobiet.

„50 wiosen Aurory” to również opowieść o sile kobiet, o mocy wymiany energii, emocji i doświadczeń, które mogą podarować sobie Panie w różnym wieku.
W filmie widzimy relacje: dojrzała matka – dorosłe córki, przyjaciółki, grupę kobiet w seniorskim wieku, które wspierają się żyjąc razem, aby na starość mieć poczucie emocjonalnej wspólnoty i wsparcia.
Okazuje się, że to co jest spoiwem i karmi kobiety w różnych momentach życia, tych radosnych i tych trudnych, to poczucie wspólnoty płci, emocji, biologii, tożsamości.
W filmie jest co najmniej kilka symbolicznych scen pokazujących taką kobiecą więź, o którą warto dbać, bo daje ona siłę, zwłaszcza w kryzysowych momentach.
Historię Aurory powinny zobaczyć Panie w każdym wieku, aby na ekranie poczuć siłę kobiet, a potem dbać o nią we własnym życiu.

Miłość – nowy start.

Tytułowa Aurora chce kochać i stwarza sobie okazje, aby miłość zapukała do jej drzwi.
Jako psycholodzy w swojej pracy dostrzegamy wiele przypadków dojrzałych kobiet, które wzmacniają w sobie negatywne przekonanie, że już je w życiu nic dobrego nie spotka.
To powoduje, że gasną, wycofują się z aktywności towarzyskiej.
Rezygnują ze swojej kobiecości lub na drugim biegunie, próbują rozpaczliwie zatrzymać przemijającą młodość (daleko posunięta medycyna estetyczna czy karykaturalne stylizacje ubioru).
Tymczasem przykład Aurory pokazuje, że przy odpowiednim wsparciu od grupy kobiet, próbie polubienia siebie i odrobinie szczęścia miłość może zapukać do drzwi w każdym wieku i zawsze jest na nią miejsce.
Pięknym przykładem w filmie jest rozmowa głównej bohaterki z jedną ze staruszek w prywatnym domu dla seniorek, która dzieli się swoją historią płomiennej miłości w jesieni życia.
Drogie Panie można! Zawsze!
W każdym wieku jest możliwe, by spotkać się w z kimś w życiu.
Jeśli tylko pielęgnujecie w sobie kobiecość, radość życia i macie swoją grupę wsparcia w postaci przyjaciółek – wiedźm i czarownic (w najlepszym tego słowa znaczeniu), to możecie zdobywać  i łamać serca. Metryka nie ma tu znaczenia 😊

Polecamy „50 wiosen Aurory”, ponieważ to inteligentnie opowiedziana historia o momencie przejścia w życiu ze stanu młodości ciała do młodości ducha, podana ze swadą, błyskotliwym humorem, wieloma scenami – perełkami rozmów kobiet.
To film o kobietach i sile kobiet, o życiu, emocjach i potrzebie miłości.

Warto obejrzeć!

Jako formę psychoedukacji polecamy następujące pytania wszystkim Paniom niezależnie od wieku:

Jak dbam o swoją kobiecość?

Czy potrafię rozmawiać o swoich emocjach z przyjaciółkami?

Czy korzystam z emocjonalnego wsparcia, które mogę od nich otrzymać?

Czy potrafię wymienić atuty swojej atrakcyjności?

Z czego czerpię radość w życiu?

Czy znajduję na to wystarczającą ilość czasu?

Jak dbam i witalność i energię w związku?

oraz artykuł o miłości dojrzałej:

http://psychologwlodzi.pl/kochac-dojrzale/

Seans Psychologiczny

Do zobaczenia w kinie 😊

Kliknij, polub, udostępnij.