21.07.2018
Nasze kryteria wyboru to oczywiście psychologia, relacje międzyludzkie i zjawiska społeczne.
Widzieliśmy filmy w lekki sposób opowiadające o sprawach ważnych, pełne humoru i uśmiechu, jak również takie, które skłaniają do refleksji i konfrontują widza z intensywnymi emocjami.
Wartością samą w sobie jest dla nas umiejętność opowiadania i wrażliwość twórców na uchwycenie za pomocą obrazu i słowa złożoności natury ludzkiej.
Jeśli jeszcze realizacja filmu rozumiana jako reżyseria, pomysł na scenariusz, zdjęcia, obraz, montaż, muzyka i interpretacje aktorskie (wymieniamy kluczowe kategorie, choć oczywiście całość ma znaczenie) składa się na spójne angażowanie emocji widza w poruszany temat, to nam już nic więcej nie trzeba 😊
Transatlantyk 2018 przedstawił takie produkcje i w kilku słowach chcemy zarekomendować te filmy, które zrobiły na nas szczególne wrażenie.
Mamy nadzieję, że dystrybutorzy kina autorskiego wykażą się odwagą i pasją, dając widzom szanse obejrzeć te filmy nie tylko w ramach pokazów festiwalowych, ponieważ zasługują na ekran kinowy i miejsce w repertuarach w całej Polsce.
Brawa dla wszystkich twórców, a poniżej nasza subiektywna lista wartościowych psychologicznie filmów.
W nawiasach zaznaczyliśmy profil mechanizmów psychologicznych, o których filmy traktują.
Taka klasyfikacja może być przydatna do pracy z filmem jako metaforą w ramach działań psychoedukacyjnych (psychoterapia, pomoc psychologiczna, warsztaty psychoedukacyjne).
Filmy pełnometrażowe:
- Donbass, reż. Sergiej Łoźnica – ilustracja zachowań ludzkich podczas wojny na wschodniej Ukrainie (psychologia społeczna);
- Loveling, reż. Gustavo Pizzi – moc dobrych relacji w rodzinie (psychologia rozwojowa, psychologia rodziny);
- Manuel, reż. Dario Albertini – trudny proces wchodzenia w samodzielną dorosłość byłego wychowanka domu dziecka (socjoterapia);
- Melodia, reż. Rachid Hami – nauka gry na skrzypcach jako trening umiejętności współpracy w grupie i rozwiązywania konfliktów (muzykoterapia);
- Na szczyt, reż. Serge Haznavicius – wymiana międzypokoleniowa w sportowym wydaniu, z pięknem gór wysokich w tle (mentoring);
- Serce moje, reż. Joshua Leonard – przechodzenie przez traumę utraty bliskiej osoby i proces żałoby (psychoterapia, terapia grupowa, grupy wsparcia);
- Swingujące wakacje, reż. Stephan Elliot – dzieciństwo i uczenie się życia przez trudne czasem doświadczenia i ryzykowne sytuacje w beztroskich i rock’n’rollowych latach 70 – tych (psychologia rozwojowa, psychologia rodziny);
- Sofia, reż. Meryem Benm’Barek-Aloisi – prawa kobiet w kulturze arabskiej (psychologia społeczna, różnice kulturowe, prawa człowieka);
- W kręgu przemocy, reż. Gilles Bourdos – studia przypadków rodzajów przemocy w relacjach małżeńskich i rodzinnych, koło przemocy oraz trójkąt dramatyczny (kat – ofiara – wybawca);
- Via Carpatia, reż. Klara Kochańska – Bajon, Kasper Bajon – kryzys uchodźczy z 2016 roku w symbolicznej narracji (psychologia społeczna, wielokulturowość);
- 3 dni w Quiberon, reż. Emily Atef – historia Romy Schneider jako przykład trudności z radzeniem sobie z presją, studium depresji (psychoterapia).
Filmy dokumentalne:
- McQueen, reż. Ian Bonhote, Peter Ettedgui – historia projektanta jako punkt wyjścia do dyskusji o wartościach świata zachodniego i kruchości psychiki, gdy brak emocjonalnego wsparcia (psychoterapia);
- Wirtualna Republika Ludowa, reż. Hao Wu – wpływ technologii na psychikę, relacje społeczne i przemiany gospodarcze na przykładzie zjawiska streamingu w Chinach (psychologia społeczna, psychologia poznawcza).
Filmy krótkometrażowe:
- 60 kilo niczego, reż. Piotr Domalewski – historia pewnego wypadku na budowie jako punkt wyjścia do rozmowy o kryzysie wartości (psychologia społeczna).
Seans Psychologiczny
Do zobaczenia w kinie.